اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۴ تير ۱٣۹۷ -  ۲۵ ژوئن ۲۰۱٨

 
سالانه دهها هزار دخترکودک در ایرانتوسط والدین شان و زیر نام ازدواج بهبستر تجاوز سپرده می شوند. تجاوزکودک زیر نام ازدواج، تنها تجاوز رسمیاست که برای آن پایکوبی جمعی میشود و متجاوزانی بنام داماد، دخترانخردسال را در بستر ترومای تجاوز بهنخستین تجربه مشروعیت یافتهخشونت آشکار ‌و سازمان یافته وادارمی دارند.

تجاوز. عبارت از رابطه جنسی است کهناشی از عدم آگاهی، عدم امکانانتخاب، خشونت فیزیکی، عدم تمایلبه رابطه و هراس از آن روی می دهد. براساس معاهده حقوق همه افراد زیر۱۸ سال کودک شناخته می شوندکسانی که از نظر جسمی، جنسی،روانی، اجتماعی، آموزشی و سطحآگاهی بویژه جنسی توانایی و امکانانتخاب عقلانی در زندگی خود راندارند. فقدان آموزش جنسی در جامعهایران برای این گروه سنی، آسیب پذیریجنسی و ‌روانی این جمعیت را بیش ازسایر فرهنگ هایی می کند که کودکاناز سنین خردسالی به شناخت جسم وجنسیت خود دست می یابند. از اینروهرگونه رابطه جنسی با این گروه سنیبنام کودک، تعدی و تجاوز به جسم،روان، شخصیت و فرصت های رشدفردی آنان تلقی می شود.

تجاوز سفید. بزرگترین نرخ تجاوز درجهان و ایران تجاوز رسمی به کودکانیاست که به اجبار عمدتا مردان خانوادهزیر نام ازدواج به بستر تجاوز گسیلمی شوند. تجاوز سفید کودکان،مشروعیت یافته ترین خشونت جنسیعلیه کودکان است که با هلهله وپایکوبی جمعی در قالب خشونتیساختار یافته صورت می‌گیرد. تجاوزسفید یک تجاوز دوگانه است؛ از یکسودختران در سکوتی مرگبار مورد تجاوزمتجاوزانی بنام شوهر قرار می گیرند واز سوی دیگر هیچ فرد یا نهادی اینتجاوز را مورد توجه و اعتراض قرار نمیدهد.

تجاوز خاموش. تجاوز به کودکان زیر نامازدواج، خاموش ترین شکل تجاوز استکه در آن قربانی بنام آبرو و عصمت،بخاطر هراس از مجازات و رانده شدن،برای پرهیز از خشونت های وخیم تر تنبه تجاوز مردانی می دهند. در اینجابنام ازدواج و به قصد تشکیل خانوادهو فرزند آوری، دختران خردسال رموردتجاوز قرار می گیرند. تجاوز خاموشتجاوز به نسلی است که با ترومایجنسی و روانی عمیق، به تولید وتربیت فرزندانی مجاب می شوند کهمی‌توانند وارث این آسیب های روانیشوند.

تجاوز زیر نام عفاف. مهمترین توجیهتجاوز سفید علیه کودکان زیر نامازدواج، دفاع از عفت خانواده و جمعیاست. عفاف، ناموس، پاکدامنی دختر وخانواده و البته فقر مالی و آموزشی ونابرابری اجتماعی عمده ترین دلایلبروز و تداوم تجاوز به دختران است. کودکانی که در زیر سن ۱۸ سال از همهامکانات و فرصت های آموزشی و رشدشخصیت و اندیشه و روان خود محرومو در بستر مرگ هویت وادار به یکرابطه جنسی می شوند. عفاف جمعیاگرچه در شکل کارکردهای رسمی باتجاوز به کودک زیر نام ازدواج محققمی شود ولی این عفاف و حیثیتفردی و جمعی در بعدی دیگر بشدتزایل می گردد.

تجاوز جامعه بر فرد. تجاوز به کودکانزیر نام ازدواج، تجاوزی جمعیواجتماعی است که بر ناتوان ترین افرادجامعه یعنی کودکان دختر اعمال میشود. هژمونی جامعه بر فرد در اینساختار، حقوق و آزادی فردی در تعیینحق سرنوشت خود را نادیده می گیرد. کودک در این بستر فرهنگی، قربانیعفت اجتماعی، آبروی جمعی و قبیلهای شده و ابزاری برای بازتولید جامعهمردسالار، پدرسالار، شیخیت و دینمدارمی شود. این شکل از تجاوز بزرگسالانبر خردسالان نهادین ترین شکل تجاوزتاریخی است که بطور مستمر بازتولیدمی شود.

تجاوز سنت و دین بر اخلاق. مهمترینپشتوانه و سرمایه فرهنگی وقوع واستمرار پدیده تجاوز سفید علیهکودکان زیر نام ازدواج، با مهر تایید دینو سنت، مشروعیت می یابد. دین وسنت دو نهاد بازتولید کننده پدیدهتجاوز رسمی و سفید علیه کودکاناست که شواهد مکتوب و عینی آن درنزد شیوخ دینی و محلی قابل رد یابیاست. کودک دختر در این ساختار،ابزاری برای بازتولید نسلی، تداوم وقوام خانواده، پیشگیری از هرگونهانحراف از معیار تاسیس خانواده باتجاوز کودک بنام ازدواج هستند. اینشکل از تجاوز، مشرو عیت یافته ترینشکل خشونت علیه اخلاق انسانیاست.

قداست بخشی به تجاوز به کودکان زیرنام ازدواج فقط از دو راه بنیادین قابلپیشگیری است. نخست تغییر قوانینمبتنی بر تعهدات بین مللی به معاهدهحقوق کودک در کشور، و سپس تغییرفرهنگ و آموزه های اجتماعی و جنسیبرای تقدس زدایی از تجاوز زیر نامازدواج کودک. قباحت زایی و بی آبروسازی تجاوز سفید و آشکار سازیماهیت ازدواج اجباری کودکان برایتقبیح تجاوز می‌تواند والدین و شیوخخانوادگی و‌ محلی را از سپردن کودکان دختر به دست متجاوزانی بنام شوهربازدارد.