• متن سخت دست کم می‌گیرد و از "ماجراجوئی‌ها" و "اقدامات ابلهانه" جمهوری اسلامی در منطقه می‌گوید. آیا منظور همان سیاستهای نو-امپریالیستی، تجاوزات نظامی، اقدامات تروریستی و جنایتکاریهای سیستماتیک و هدفمند جمهوری اسلامی در منطقه است؟ خیر، این نظام ماجراجوئی نمی‌کند. ابله هم نیست. برعکس. هم چشم‌انداز دارد و هم برنامه‌ریزی دراز مدت ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲ تير ۱٣۹۷ -  ۲٣ ژوئن ۲۰۱٨

متنی که بار مسئولیت چهل سال تبهکاری نظام جمهوری اسلامی را علیه مردمان خاورمیانه سبک می‌کند، متنی که نظامیگری، قاچاق، غارت، تزویر، توطئه‌ها، نقشهای دوگانه و همدستی‌های این نظام را با القاعده و داعشی‌های رنگارنگ (شیعه و سنی) در کردستان و عراق و سوریه و یمن نادیده می‌گذارد، متنی که از همکاریهای کثیف، شبکه‌های مافیائی و پیوندهای پنهان و آشکار این نظام (از قضا) با همان فاسدترین دولتهای مورد اشاره نمی‌گوید، متنی که به بهانه ی دفع خطر از فاسدترین دولتهای غیرخودی، جمهوری اسلامیِ کشور خودی را از زیر ضرب بیرون می‌کشد، متنی پرت و خارج از بزنگاه سیاسی روز، متنی که بوی کهنگی می‌دهد، متنی که براستی وا داده است، نه! چنین فراخوانی درخورِ پشتیبانی نیست. توضیح واضحات درباره ی سیاستهای دولتهای ترامپ و نتانیاهو و عربستان سعودی نیز آبروئی برای آن نمی‌خرد.

در میان نامهای پای فراخوان، به نامهای دو سه تن برخوردم که از جنمِ خودمان هستند و نام چند چهره‌ دیگر. همانهائی که باید، هزار ماشاءالله، صاحب دانش و درک و شعور سیاسی بالائی هم باشند. تأسف آور است و حتّی شگفت انگیز. این دوستان بیایند برای ما که عقل‌مان قد نمی‌دهد، مستدل کنند که چرا ادامه ی برجام که پروژه ی غنی‌سازی اتمی جمهوری اسلامی را پس از گذشت ده سال تأیید می‌کند (تا کنون سه سالش هم گذشت)، به حال و روز بشریت، ایران و مردمان دربندش سودمند است؟ سودمند است، زیرا این سیاست ترامپ و آمریکا نیست؟ سودمند است، زیرا، چرا همه باید غنی‌سازی کنند، ما نکنیم؟ این "ما" کیست و چه ربطی به "کارگران و زحمتکشان، بی دفاع ترین ها و محروم ترین ها، یعنی اکثریت قاطع جمعیت آن کشور" دارد؟ مرحمت فرمایند و برایمان مستدل کنند که چرا مردمان ایران نباید یکصدا فریاد زنند که نه غنی‌سازی اتمی و نه دلالی و معامله بر سر آن را نمی‌خواهند و این پروژه و توافق آنها نیست؟ مستدل کنند که چگونه با ادامه ی معاملات و سرمایه گذاریهای کلان شرکتهای غربی، برداشتن تحریمهای بانکی و سرازیر شدن میلیاردها دلار دیگر به جیبِ رانت خواران ریز و درشت ایرانی، ارکان این نظام تجدید قوا نمی‌کند تا بتواند بهتر از پیش "مبارزات در حال گسترش و ژرفش مردم ایران" را سرکوب کند؟

تهدیدهای فزاینده ی سیاستهای نو-امپریالیستی، تروریسم و تهاجمات جمهوری اسلامی ایران در منطقه یک واقعیت آشکار است. که اجازه دارد این واقعیت را انکار کند یا فرعی نشان دهد؟ سوسیالیستها یا اردشیر زاهدی؟ محکومیت دولت ترامپ و دولتهای همسویش، در این نیست که امروز آنها هم واقعیتهائی انکارناپذیر را درباره ی فقر، سرکوب زنان، ملیتها و اقلیتهای مذهبی و نقض همیشگی حقوق بشر در ایران بیان می‌کنند یا از حقوق کردها پشتیبانی می‌کنند. محکومیت در این است که ترامپ و شرکاء همه ی آن حقایق را در این باره به زبان نمی‌آورند و نقش خود را در معاملات و بازیهای چندگانه با ایران در منطقه مسکوت می‌گذارند، از کردها براستی پشتیبانی نمی‌کنند و دروغ می‌گویند. در حقیقت جمهوری اسلامی بارها نشان داده است که می‌تواند در مقاطع تعیین کننده نهائی با آمریکا و اسرائیل همسو شود و به منافع آنها در منطقه یاری رساند.

متن سخت دست کم می‌گیرد و از "ماجراجوئی‌ها" و "اقدامات ابلهانه" جمهوری اسلامی در منطقه می‌گوید. آیا منظور همان سیاستهای نو-امپریالیستی، تجاوزات نظامی، اقدامات تروریستی و جنایتکاریهای سیستماتیک و هدفمند جمهوری اسلامی در منطقه است؟ خیر، این نظام ماجراجوئی نمی‌کند. ابله هم نیست. برعکس. هم چشم‌انداز دارد و هم برنامه‌ریزی دراز مدت. یعنی درست همان چیزی که نویسندگان متن ندارند. متنی که در برابر پیشروی ارتجاع راست تعادلش را از دست داده، خواسته یا ناخواسته، سپر بلای نظام جمهوری اسلامی شده است. متنی که حتّی در مقابله با ارتجاع راست هم دوگانه برخورد می‌کند و شفاف نیست. از "فرقه ی رجوی" به صراحت نام می‌برد، به دیگران که می‌رسد، می‌گوید "چلبی های رنگارنگ". "چلبی‌ها" می‌توانند در ایران هم باشند. نویسندگان فراخوان چرا فکر ما را نکردند که دوزاری مان دیر می‌افتد؟

"به ویژه هواداران سوسیالیسم" چرا نباید بدانند که نویسندگان متن چه کسانی را چلبی‌مسلک می‌دانند؟ که هستند اینها؟ رضا پهلوی؟ "مِهستان" قبائل اشکانی در جنبش سکولار دمکراسی آقای نوری علاء؟ از گوگوش تا ... برسد به کیهان لندن؟ چپ‌های بختیارچی؟ چپ‌های رضاخانی؟ لیبرالهای بختیارچی؟ لیبرالهای رضاخانی؟ قصّابان فردا؟ ملی‌گرایان یا اصلاح طلبان با آلیاژی از سردار قاسمی و مومیائی رضا شاه؟ یا دست‌چینی از همه ی اینها؟ تعارف چرا می‌کنند؟ نگران چه هستند این نویسندگان؟ چرا نام نمی‌برند اگر که فراخوان مقابله می‌دهند؟ آیا خدای ناکرده برخی‌شان دلواپسی دارند که مبادا تریبونهائی از دست برود؟ دوستانشان در اقمارِ رسانه‌‌های کلان و پربیننده با آنها قهر کنند؟ یا چه می‌دانیم چه؟ نه، نه. همه چیز منزه و خوب. انشاءالله که این فراخوان هم گربه است!

و بعدالتحریر: سعید یوسف هم اضافه فرمود:
دانا و فهیم و نخبگانی حاذق
همواره به ذکر نام و امضا شایق
اصلا می دانند چه می فرمایند؟
اینها مثلا چپ اند؟! جلّ الخالق!