• امانوئل مکرون می گوید که حاضر نیست با کسی که «ماشه روی شقیقه اش گذاشته» صحبت کند و آنجلا مرکل از اینکه واشنگتن اوضاع خاورمیانه را «از آنچه هست سخت تر می کند» ابراز تاسف می نماید. اما هیچ کدام حاضر نیستند به ترامپ پاسخی محکم بدهند و تنها به عجز لابه اکتفا می کنند. شرکت های بزرگ اروپایی هم می دانند افسار دست چه کسی است وارباب کیست ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱٣ خرداد ۱٣۹۷ -  ٣ ژوئن ۲۰۱٨

 تمهیدات، دست و پازدنها و حتی لاس زدنهای سه رهبر اروپایی - آقای امانوئل مکرون، خانم آنجلا مرکل و آقای بوریس جانسون - برای جلب نظر دونالد ترامپ پشیزی تاثیر نکرد : عکس العمل رئیس جمهور ایالات متحده تحقیر آمیز بود. اوآنها را تهدید کرد که در صورت عدم نقض برجام، توافقنامه نامه ای که خودشان سه سال پیش با ایران به تصویب رسانده اند، مجازاتهای مالی و تجاری برعلیه شان بکار گیرد. چون ایالات متحده موضع خود دراین رابطه را کاملا تغییر داده، متحدانش نیز موظفند از وی فرمانبرداری مطلق کنند . پاریس، برلین و لندن برای دونالد ترامپ وزن زیادی ندارند و در مقابل ریاض و تلاویو نمی توانند عرض اندام کنند.

ژان پل سارتر درکتاب راههای آزادی نوشته است : « همه دلشان می خواهد تو سر کسی بزنند که خودش خود را دست کم گرفته ...، تا یک ذره شخصیتی را هم که ته وجودش باقی مانده بشکند و هزار تکه شود». این نظر در مورد کشور ها هم صدق می کند. از جمله کشورهای عضو اتحادیه اروپا.، به عنوان مثال امانوئل مکرون می گوید که حاضر نیست با کسی که «ماشه روی شقیقه اش گذاشته» صحبت کند و آنجلا مرکل از اینکه واشنگتن اوضاع خاورمیانه را «از آنچه هست سخت تر می کند» ابراز تاسف می نماید. اما هیچ کدام حاضر نیستند به ترامپ پاسخی محکم بدهند و تنها به عجز لابه اکتفا می کنند. شرکت های بزرگ اروپایی هم می دانند افسار دست چه کسی است وارباب کیست، آنهم زمانی که حتی ارسال ایمیل هایشان از طریق شبکه های امریکایی است و استفاده از دلار در مبادلاتشان با ایران آنهارا در معرض جریمه های گزاف مالی قرار می دهد (رجوع شود به مقاله ابراهیم والد در همین شماره) .

به محض اعلام اولتیماتوم دونالد ترامپ، توتال ـ که سابقا نامش شرکت نفت فرانسه بود ـ جا زد و پروژه های سرمایه گذاری اش در ایران را متوقف ساخت. البته ریئس جمهور مکرون همزمان در صدد بود تا برجام را حفظ کند و در عین حال تاکید کرد : «خیلی روشن اعلام می کنم : ما مقابله به مثل نمی کنیم و شرکت های امریکایی را مجازات نخواهیم کرد.. و ما شرکتهای فرانسوی را نیز وادار به ماندن در ایران نخواهیم کرد ، این یعنی واقعیت زندگی تجاری . ریئس جمهور فرانسه که مدیر عامل شرکت توتال نیست (١)» چرا که توتال تحت فرمان کاخ سفید می باشد ...

نوحه خوانهای رسانه ای فرانسه بلا فاصله نغمه سردادند که در این شرایط « ما را اروپا ی بیشتری لازم است» (٢). اماهر چه اروپا وسیعتر و نهادینه تر می شود گویا کمتر در مقابل اوامرامریکا ایستادگی می کند. در سال ١٩٨٠ هنوز ٩ عضو اتحادیه اقتصادی اروپا در باره خاورمیانه موضع گیری مستقل داشتند و حق مردم فلسطین در رابطه با داشتن سرزمین ملی را باز می شناختند. اما ١٤ مه امسال چهار کشور عضو اتحادیه اروپا، یعنی اطریش، مجارستان، جمهوری چک و رومانی، در مراسم گشایش سفارت ایالات متحده در اورشلیم شرکت کردند، آنهم درست در زمانی که نیروهای نظامی اسرائیل در حال کشتار دهها شهروند غزه بودند. ننگ بالاتراز این، از بیست و هشت کشور عضو اتحادیه اروپا ، پانزده کشور به همراه امریکا دست به اشغال عراق زدند.

اتحادیه اروپا پیوسته معیار های همگرایی درونی را دقیقتر و دشوارتر تعریف می کند. اما یکی ازمعیار های اصلی، راکه ترامپ با پتک به سرشان کوفت، از یاد برده بود : لزوم استقلال و حق حاکمیت.

-------
١ـ کنفرانس مطبوعاتی صوفیه ١٧ مه ٢٠١٨

٢ـ به عنوان مثال برنارد گتا مجری برنامه های رادیویی فرانس انتر از بیست سال پیش تا کنون هر روز صبح طوطی وار در باره همه موضوعات همین راه حل را پیشنهاد می کند

* این مقاله در لوموند دیپلماتیک به قلم دبیر هیئت تحریریه ی آن سرژ حلیمی Serge HALIMI منتشر شده است.