سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

پاتریک کاکبرن - برگردان: ا. مانا
سرنوشت غوطه ی شرقی در انتظار عفرین


• یکی از رهبران کردهای سوریه می گوید که حملهٔ ترکیه به عفرین در شمال سوریه همان ویرانی و رنجی را رقم خواهد زد که یورشِ ارتش سوریه به غوطهٔ شرقی ببار آورده است، نابود کردن همه چیز بدون آنکه قادر به تصرف منطقه باشند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۶ اسفند ۱٣۹۶ -  ۱۷ مارس ۲۰۱٨



یکی از رهبران کردهای سوریه می گوید که حملهٔ ترکیه به عفرین در شمال سوریه همان ویرانی و رنجی را رقم خواهد زد که یورشِ ارتش سوریه به غوطهٔ شرقی ببار آورده است، نابود کردن همه چیز بدون آنکه قادر به تصرف منطقه باشند. این مقام کرد می افزاید که حمله ترکیه به عفرین مسلم بود و عفرین را با غوطهٔ شرقی مقایسه می نماید که در آن صدها هزار غیر نظامی بدونِ غذا و کمک های انسان دوستانه رها شده اند. او اضافه می نماید که عفرین یک مسیر تدارکاتی یگانه دارد که توسط دولت سوریه و روسیه کنترل می گردد و آنان قادرند که هر لحظه این مسیر را مسدود نمایند.

آلدار خلیل یکی از رهبرانِ «جنبش برای یک جامعهٔ دمکراتیک»، سازمانی که کردهای سوریه کنترل عمدهٔ آنرا به عهده دارند و ۳۰٪ از خاک سوریه را در کنترل دارد، همچنین پیش بینی نمود که جنگ سوریه احتمالاً چهار سال دیگر به درازا کشیده تا موازنهٔ قدرت جدیدی در سوریه رخ نماید.

در یک مصاحبه اختصاصی با ایندیپندنت در شهر قامیشلی در شمال شرقی سوریه، آقای خلیل اظهار داشت که نشانه هایی از خیزش مجدد داعش دیده می شود، که جنگجویانش از فرصت انتقال رزمندگان کرد به جبههٔ نبرد با ترکیه و مقاومت علیه اشغالِ عفرین در ژانویه ۲۰۱۸ سود می جویند تا دوباره در استان دیرالزور در سوریهٔ شرقی دست به تهاجم بزنند.

ایشان می افزاید که «این ما بودیم که داعش را مورد تهاجم قرار می دادیم و هم اکنون بصورت روزمره تعدادی از نیروهایمان را از دست می دهیم، از آغاز تهاجم ترکیه ۱۷۰ نفر از رزمندگان مان را از دست داده ایم». گزارشهایی از سوریه شرقی و دژِ مستحکم داعش در شمال عراق می رسد که نیرویی که تا چند ماه قبل به نظر می رسید کاملاً شکست خورده است، علائمی از تجدید فعالیت را بروز می دهد.

آقای خلیل تصویری غم انگیز ولی نسبتاً آگاهانه از آیندهٔ سوریه را ارائه می نماید، و معتقد است که نبردهای بیشمار بیشتری در راهند. او اطمینان دارد که نیروهای شبه نظامی کردها، واحدهای دفاع از خلق «YPG»، تا به آخر در عفرین خواهند جنگید و هیچگاه تسلیم نخواهند شد. با توجه به عزم راسخ و تجربهٔ مبارزانش، که از ۲۰۱۵ با داعش جنگیده اند، اشغال کُند، تدریجی و خونین عفرین در چشم انداز دیده می شود.

دولت سوریه گروهی میلیشیایی را به عفرین اعزام نمود تا با نیروهای تحت حمایت ترکیه در عفرین بجنگند، ولی آقای خلیل تعداد آنان را کافی ندانسته و عملکردشان را سمبلیک ارزیابی می نماید. او این اقدام را به منزلهٔ گشایش دریچه ای به موافقتی وسیعتر بین دولت سوریه و اقلیت کرد نمی بیند، موافقتی اساسی که در غیاب آن صلح در سوریه ممکن نخواهد بود. او اضافه می نماید که کردها پیامهای آشتی جویانه ای را به دولت سوریه ارسال نموده اند که هنوز جواب مثبتِ دولت سوریه را در پی نداشته است.

دو میلیون کرد سوریهِ اقلیتی تحت ستم و به حاشیه رانده شده تا پیش از سال ۲۰۱۱، در خلال جنگ بین رژیم اسد و مخالفان مسلح، دست آوردهای مهم نظامی سیاسی کسب نمودند، که حفظ آنان دشوار می نماید. نیروهای ارتش سوریه در سال ۲۰۱۲ از اکثر مناطق کردنشین عقب نشینی نمود تااز مناطق استراتژیک مهمتری دفاع نماید. YPG از آنزمان توسعه یافت تا در سال ۲۰۱۴ مورد هجوم وحشیانهٔ داعش قرار گرفت که در تلاش بود شهر کردنشین کوبانی را تصرف نماید. کردها قهرمانانه از شهر دفاع نمودند، اما شکستن محاصره شهر در اثر دخالت هوایی ایالات متحده که به بهای ویرانی ۷۰٪ شهر تمام شد، ممکن گردید.

ایالات متحده متقاعد شد که YPG نیروهای پیاده ای هستند که برای جنگ با داعش بدنبال آن بوده است. کردها از قدرت آتشِ هوایی نابودگر اتحادی به رهبری ایالات متحده پشتیبانی نمودند تا داعش را مفلوب و رقه پایتخت سوری آنرا به تصرف درآورند. این امر خشم ترکیه را بدنبال داشت که حکومت نصف و نیمهٔ کردها در سوریه را متحد PKK تلقی می نماید که از ۱۹۸۴ با آن در جنگ بوده است.

یک سوال اساسی از زمان تصرف رقه آن بوده است که آیا ایالات متحده ۲۰۰۰ مشاور نظامی اش را از سوریه فراخوانده و حمایت هوایی اش را از کردها قطع می نماید. سیگنالهای متفاوت در این زمینه از واشینگتن دیده شده است. اما آقای خلیل اطمینان دارد که آمریکا سوریه را ترک نخواهد نمود. او می گوید: «گمان نمی کنم که آمریکا سوریه را ترک و به روسها واگذارد».

در مقطعی روسها سربازان بسیار محدودی در عفرین داشتند تا از اشغال آن توسط ترکیه جلوگیری نمایند که مورد حمایت نیروی هوایی روسیه و سیستم دفاع ضدهوایی مستقر در شمال سوریه بودند. آقای خلیل معتقد است که با دادن چراغ سبز به تهاجم ترکیه، روسها از حرکت کردها-عربها بسوی دیرالزور که رژیم اسد را از بزرگترین منابع نفتی منطقه محروم نمود، انتقام گرفتند. ایشان اطمینان دارند که روسها هیچ اقدامی برای متوقف نمودن تهاجم ترکیه به عمل نخواهند آورد، حتی اگر نیروهای دولت اسد در عفرین را مورد حمله قرار دهند. او می افزاید که: رابطهٔ روسیه با ترکیه برایشان مهمتر از آنست که آنرا به خطر اندازند، حتی اگر همهٔ ارتش اسد به دفاع از عفرین برخیزد، روسها از آن دفاع نخواهند نمود.

عفرین چون غوطهٔ شرقی جمعیتی در حدود ۴۰۰،۰۰۰ نفر دارد. تا کنون پیشروی ترکیه کُند بوده است. در روزهای اخیر علیرغم قطعنامهٔ شورای امنیت سازمان ملل برای آتش بس سی روزه در کُل سوریه، ترکها در حال اشغال عفرین بوده اند. حملات هوایی بطور روزمره ادامه یافته و خودِ شهر عفرین تا کنون فقط یک یا دوبار در روز بمباران شده، گرچه بصورت مداوم مورد هدف توپخانهٔ ترکیه بوده است. این وضع تغییر خواهد یافت چون ترکیه و نیروهای عرب تحت امرش در حرکت بسوی شهر تلفات سنگینی را تحمل می نمایند. تجربهٔ جنگهای سوریه و عراق می گوید که حملات هوایی توپخانه ای همه چیز را نابود خواهند نمود تا امکان پیشروی نیروهای پیاده فراهم آید. عفرین که از جنگِ ۷ سالهٔ سوریه جان سالم به در برده بود با چشم اندازِ ترسناکی مواجه است.

آقای خلیل اطمینان دارد که نبرد بزرگِ آیندهٔ سوریه در عفرین روی خواهد داد. او تصور نمی کند که ترکها شهر منبج در شرق را علیرغم تهدیدات مکرر، به دلیل حضور نیورهای نظامی آمریکا، مورد حمله قرار دهند. او تصویری از صحنهٔ سیاسی سوریه را ترسیم می نماید که همهٔ نیروهای درگیر در آن می پندارند که پیروز نهایی نبرد خواهند بود، و معتقد است که جنگ سوریه چهار سال دیگر به درازا خواهد کشید، نظری که بگونه ای تأسف بار درست می نماید.

ا. مانا
۱۶ مارچ ۲۰۱۸


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست