سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

مرگ در برف
به غرور و اندوهِ نوزدهم بهمن ماه


خسرو باقرپور


• آه! آهویِ گوشه گیرِ گُم شده در خویش؛
رَوَنده باش و هویدا شو!
مرگ در برف:
اگرچه پرغرور یادگاری ست،
اما، دردا!
تنها؛
میراثِ ماندگاری ست! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۵ بهمن ۱٣۹۶ -  ۱۴ فوريه ۲۰۱٨



 
آه! آهویِ گوشه گیرِ گُم شده در خویش؛
رَوَنده باش و هویدا شو!
مرگ در برف:
اگرچه پرغرور یادگاری ست،
اما، دردا!
تنها؛
میراثِ ماندگاری ست!
بُگذر!

آتشِ سرخِ گریزانِ تو؛
همتبارِ درختان نیست
ایستایی یِ تو؛
ریشه ات را چون برگ و برت می سوزد.
بُگذر!

هان! ای گَوَزنِ زخمی ی عاشق!
این "راش" را ببین!
که از پَسِ طوفانِ روزِ پیش؛
چونان ستونِ آسمان، سرافراز مانده است!
فرق است میانِ چشمِ بازِ گوزن و سرشتِ "راش"!
بُگذر!


* راش: گونه ای از درختانِ پهن برگ است که در مناطقِ نیمه مرطوب و نیمه مرتفع، مثلِ شمالِ ایران، اروپایِ مرکزی و شرقِ دور می روید. این درخت به رفیقِ آهوان معروف است.
 


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست