سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

جنبش خاکستری یا انقلاب ملی؟


عباس سلیمی


• توده ی خاکستری آمد و خود را نشان داد. قلب تپنده و پرجوش آن، همان اقشار پایینی جامعه هستند. اما توده ی خاکستری یک مفهوم سیاسی هم دارد. مفهوم سیاسی آن فراطبقاتی است و همه ی آنها را در برمیگیرد که این نظام را نمیخواهند. و اینها هر روز بیشتر شده اند و میشوند. خاکستری ها با هر چه سیاه و سبز و بنفش است خط کشی کرده اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲٣ دی ۱٣۹۶ -  ۱٣ ژانويه ۲۰۱٨


دوباره آمد. تقریباً طبق قرار هر ده سال یکبار. اینبار کمی زودتر گسترده، بسیار گسترده، پُرزور اما نه فراگیر.

به سرعت سیاسی شد و سرنگونی را شعار داد. نه سیاه است، نه سبز و نه بنفش. اینها همان خاکستریها هستند.
همانها که تحلیلگران درونی و بیرونی بارها درباره ی آنها سخن گفته بودند. توده های خاکستری، همانها که در انتخاباتها رأی نمیدادند و یا در آخرین لحظات شاید بخشی از آنها با دودلی و با بیمیلی رأی میدادند. در آخرین انتخابات، آنها ۱٨ میلیون نفر بودند. یعنی ٣۱% رأی دهندگان. حالا به جرأت میتوان گفت بسیار بیشتر هستند.

آری، توده ی خاکستری آمد و خود را نشان داد. قلب تپنده و پرجوش آن، همان اقشار پایینی جامعه هستند.
اما توده ی خاکستری یک مفهوم سیاسی هم دارد. مفهوم سیاسی آن فراطبقاتی است و همه ی آنها را در برمیگیرد که این نظام را نمیخواهند. و اینها هر روز بیشتر شده اند و میشوند.

خاکستری ها با هر چه سیاه و سبز و بنفش است خط کشی کرده اند. و همین خط کشی این سه گروه را خشمگین و برآشفته کرده است.
سیاه و سبز و بنفش همواره میخواستند از خاکستری ها نیرو بگیرند. اما هر سه به روشنی میبینند که خاکستری ها زنجیر گسیخته اند و خود را از فریب و نیرنگ رها میکنند.

سیاه را میتوان فهمید چرا خشمگین است. جنبش علیه اوست. همه ی شعارها ضد اوست. سبز و بنفش اما چرا آشفته و خشمگین شده اند؟
شوکی که این جنبش به سبز و بنفش وارد کرده است آنها را در ماه های آینده آرام نخواهد گذاشت.
آنها باید براستی به استراتژی خود بیاندیشند.
ما در قرنی زندگی میکنیم که جنبش های اجتماعی به سرعت بر جریانهای سیاسی تأثیر میگذارند و یا جریانهای سیاسی نو میآفرینند.
آنکه با زمان و جامعه همراه نشود رفتنی است. کسی دیگر نخواهد پرسید آنها چه رنگی هستند یا چه نام دارند. بدترین سناریو برای سبز و بنفش این است که کنار سیاه و در مقابل جنبش قرار بگیرند.

توده ی خاکستری اما براستی خاکستری است. آمیخته ایست از رنگها و گرایشها. از فقر تا ثروت از مونارشی و آریستوکراسی تا دموکراسی و آزادی.

با این همه از این جنبش باید دفاع کرد چون قلب جوان و تپنده اش ضد فساد و ضدِ حاکمیت دینی و ضد ولایت فقیه است. اما اگر کسی این جنبش خاکستری را انقلاب ملی بنامد و یا تصور کند این جنبش همان نیروی دموکراسی و آزادی است و بزودی کار تمام است، نه ایران را میشناسد و نه از سیاست چیزی سرش میشود.

با جنبش همراه شویم، آنرا دموکراتیزه کنیم، هنوز راه درازی در پیش است.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست