اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۰ مهر ۱٣۹۶ -  ۲ اکتبر ۲۰۱۷

اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران ( راه کارگر)
اجازه ندهیم
جان سهیل عربی را با "مرگ خاموش" بستانند!



جان سهیل عربی، زندانی سیاسی محبوس زندان اوین، در خطر است! او که در آذر ماه ۱۳۹۲ توسط قرارگاه ثارالله دستگیر و به اتهام '' توهین به مقدسات و رهبری'' و '' سب النبی'' به اعدام محکوم شده بود، اکنون در وضعیت جسمی وخیم و نگران کننده ای بسر می برد. گرچه حکم اعدام و اتهام '' سب النبی'' او نقض شده است ولی فشار و آزار او و خانواده اش همچنان ادامه دارد. معلوم نیست وقتی اتهامات او منتفی شده اند، چرا باید هم چنان در زندان باشد و بدتر آنکه خانواده اش را نیز زیر فشار دائم قرار می دهند.
سهیل در نامه ای از زندان اوین در شهریور ماه امسال، نوشته بود : '' چهار سال است که با هر وسیله ای که داشتند از جمله محکومیت به اعدام، حبس سنگین مرا شکنجه کردند. گذشتم، اما امروز که کار به آزار خانواده ام کشیده و هرچه فریاد دارم مینویسم و کار به جایی نمی رسد، چاره ای نمی بینم مگر بدرود گفتن زندگی.'' و عنوان کرده '' خواسته ی من تبرئه خود و همسرم و پایان شکنجه و آزار خانواده ام می باشد. یا خواسته هایم را می گیرم و یا با افتخار در زندان می میرم.'' او را اکنون به آستانه مرگی تلخ کشانده اند.
سهیل عربی که از اول مهر ماه۱۳۹۶، بعد از هفته ها اعتصاب غذای تر، بخاطر برآورده نشدن خواسته اش دست به اعتصاب غذای خشک زده است، با انتشار وصیت نامه ای زندگی را وداع می کند. او نوشته است : '' بدرود زندگی. نسترنم (همسرش) باور کن هر آنچه را لازم بود انجام دادم که باز گردم و زندگی‌مان را از نو بسازیم اما.... به روژانا ( دخترش) بگو پدر به جرم اندیشیدن و روشنگری جان سپرد.
من رفتم اما شک ندارم روزی از شر ظالمان رها می‌شویم؛ پرونده من را می‌خوانید و ایمان می‌آورید که حتی یک روز زندان بودن حق من نبود.''
و در پایان نامه اش خطاب به آن هائی که دوستشان دارد نوشته است : '' هرگز اجازه ندهید شخص دیگری را به جرم داشتن عقاید متفاوت شکنجه دهند.'' این توصیه او به همه آزادایخواهان ایران است. این جمله باید شعار همه ما باشد.
سهیل عربی تنها قربانی نطام سیاه و تاریک اندیش حکومت اسلامی نیست که به '' جرم'' دگراندیشی در آستانه مرگ است. جمهوری اسلامی در چهار دهه استبداد دینی و تاریک اندیشی شریعت مدار، اعدام هزاران هزار زندانی ، بخصوص قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان۶۷ - که در تلاش دادخواهی آن جنایت هولناک هستیم – قتل های سیاسی زنجیره ای دگراندیشان، ترورهای رذیلانه فعالان سیاسی داخل و خارج از کشور و جنایت کهریزک را در کارنامه ننگین خود دارد. هم اکنون بیشمارند زندانیانی که تنها به جرم دگر اندیشی یا فعالیت های صنفی در زندانند و بارها و بارها در دفاع از حق مسلم و بدیهی خود ناچار به اعتصاب غذا شده اند. از آن جمله : گلرخ ایرایی، آتنا دائمی، رضا شهابی، محمود بهشتی لنگرودی، اسماعیل عبدی، سعید شیرزاد، آرش صادقی، محمد علی طاهری، محمد نظری (۲۳ سال است که بدون حتی یک روز مرخصی محبوس است)، و بسیاری که حتی نامشان را هم نمی دانیم. اما ستم و زورگوئی جمهوری اسلامی در پاسخ به حق خواهی زندانیان، سوق دادن عامدانه آنها به سوی '' مرگ خاموش'' است و یا دست کم رساندن زندانی اعتصابی به مرحله ایست که آسیب های جسمی جبران ناپذیری به او وارد شود و تا آخر عمر از آن رنج ببرد. باید این حربه کثیف و رذیلانه را از رژیم جنایت پیشه ستاند و هزینه سیاسی چنین اقداماتی را باید برای حکومت اسلامی بالا برد.
سازمان ما ضمن دفاع از جان زندانیان سیاسی و دفاع از آزادی بیان و اندیشه بی هیچ حصر و استثناء و همچنین ضمن ستایش از مقاومت شجاعانه‍ی پیکارگران دربند بر این نکته تاکید می کند که بکارگیری شیوه مقاومت باید بگونه ای باشد که در مسیر طولانی آزادی و رهائی صدمات جانی دراز مدت بر آنها وارد نشود. همچنین ما از همه‍ی تشکل ها، گروه ها، سازمان ها، احزاب و همه آزادیخواهان و برابری طلبان و عدالت جویان تقاضا داریم صدای این مقاومت درخشان در زندان ها باشند و اجازه ندهند سیاست "مرگ خاموش" زندانیان سیاسی توسط مقامات امنیتی و قضائی جمهوری اسلامی به پیش برده شود.
باید فریاد زندانیان، این دربندیان دگراندیش، را هر چه رساتر پژواک داد ؛ بویژه فریاد آن هائی که در پشت حصار بلند زندان دست از جان شسته و با آخرین تیر در ترکش شان، با لب بر غذا بستن، در نبردی نابرابر به مصاف حکومتیان زورمدار و تاریک اندیش رفته اند.


سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
دوشنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۶ برابر با ۰۲ اکتبر ۲۰۱۷