• با توجه به فضای سیاسی متشنج حاکم بر ترکیه زندگی و مبارزه‌ی مخالفان، وکلا، زنان و مردان فعال سیاسی، نمایندگان مجلس، دانشگاهیان، روزنامه‌نگاران سخت‌تر شده است. زنان و مردانی که زیر فشار تهدیدِ دستگیری و زندان به سر می‌برند. موضوع فشارهای قضایی علیه یک جامعه‌شناسِ متعهد، فمینیست و ضد جنگ فراتر می‌رود. با توجه به شرایط بحرانی موجود در ترکیه ما نیازمند شبکه‌‌ی همبستگی فراگیر و فراملیتی با پینار سلک هستیم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٣۱ تير ۱٣۹۶ -  ۲۲ ژوئيه ۲۰۱۷

در ترکیه و در جهان، افکار عمومی شاهد بی‌عدالتی دیگری از سوی دستگاه عدالت در روند قضایی پینار سِلِک است. روندی قضایی که تا کنون نوزده سال طول کشیده و برای پینار و همراهانش به شکنجه‌ای روانی بدل شده است.

پینار سلک در سال 1971 در استانبول به دنیا آمد. مادر پینار ،آیلا سلک، داروخانه داشت، داروخانه‌ای که محل تجمع، تبادل نظر و ملاقات بود. پدر او ،اَلپ سلک، وکیل و از مدافعان حقوق بشر است. پدربزرگ پینار ،هاکی سلک، از پیشگامان چپ انقلابی و از پایه‌گذاران حزبِ کارگران ترکیه (TIP) بود. بعد از کودتای 1980 پدر پینار دستگیر شد و پنج سال را در زندان به‌سر برد.

پینار تحصیلاتش را در دبیرستان فرانسوی نوتردام دو سیون ادامه داد. سال 1992 در دانشگاه میمار‌سینان در استانبول و در رشته‌ی جامعه‌شناسی ثبت نام کرد. زیرا معتقد بود «برای درمان زخم‌های جامعه باید بتوان آن‌ها را تحلیل کرد». او علاوه بر تحصیل، وقت زیادی را در خیابان‌های استانبول با کودکان و بی‌سرپناهان ‌گذراند.

در سال 1995 پینار آتلیه‌ی «هنرمندان خیابان» را تأسیس کرد. آتلیه‌ای که طیف وسیعی در آن شرکت می‌کردند: بی‌سرپناهان، کودکان، کولیان، دانشجویان، زنان خانه‌دار، کارگران، تراجنسی‌ها و روسپیان.

در سال 1997 کارشناسی ارشد خود را با دفاع از پایان‌نامه‌اش با عنوان «خیابان اولکر (ülker) : مکانِ طرد» به پایان رساند.

پینار در کنار تراجنسی‌ها که قربانی خشونت پلیسی و ناسیونالیست‌ها بودند مبارزه کرد و نوشته‌های او در این زمینه تأثیر مهمی بر افکار عمومی گذاشت. او هم‌زمان روی مسئله‌ی کُردها تحقیق می‌کرد و بارها به کردستان، آلمان و فرانسه سفر کرد تا برای پروژه‌اش که درباره‌ی تاریخ شفاهی کُردها بود مصاحبه‌های تحقیقاتی انجام دهد.

در 11 ژوئیه‌ی 1998 از سوی پلیس استانبول دستگیر شد تا اسامی مصاحبه‌شده‌گان کُرد را در اختیار آن‌ها قرار دهد. اما پینار مقاومت کرد و سخت‌ترین شکنجه‌ها را متحمل شد. در نهایت او متهم به بمب‌گذاری در بازار ادویه‌فروشی استانبول شد، انفجاری که 9 ژوئیه منجر به کشته‌شدن هفت نفر و صدها مجروح شده بود. این در حالی بود که کارشناسان علت این انفجار را منفجرشدن یک کپسول گاز گزارش کرده بودند.

سِلِک دو سال و نیم را در زندان و با زندانیان کُرد به‌سر برد. همبستگی عظیمی در حمایت از او از سوی وکیلان، روشنفکران ، فعالان سیاسی و اجتماعی و مردم عادی صورت گرفت. تا این‌که بالاخره در دسامبر 2000 آزاد شد و فعالیت‌هایش را از سر گرفت. اولین پروژه‌ای که عملی کرد پروژه‌ای بود که طرح‌اش را در زندان درسر داشت، یک «تجمع زنان برای صلح» در دیاربکر.

در سال 2001 به همراه دیگر فمینیست‌ها انجمن آمارگی (Amargi) را راه اندازی کرد، انجمنی که به مسئله‌ی خشونت علیه زنان و صلح می‌پرداخت. این انجمن اولین کتابفروشی فمینیستی را در مرکز استانبول دایر کرد.

در سال 2002 انجمن آمادگی «راهپیمایی زنان به سوی یکدیگر» را ترتیب داد. هزاران زن در سراسر ترکیه به سمت شهر کُنیا (Konya) راهپیمایی کردند. در همین سال بود که مادر پینار بر اثر سکته‌ی قلبی درگذشت.

در سال 2004 پینار کتاب «ما نتوانستیم صلح ایجاد کنیم» را منتشر کرد. این کتاب درباره‌ی فرهنگِ نظامی‌گری و بسیج برای صلح در ترکیه بود.

او به همراه جمعی از فعالان سیاسی و اجتماعی در سال 2006 انتشارِ مجله‌ی تئوریک فمینیستی «آمارگی» را آغاز کرد، مجله‌ای که هنوز هم در هزاران نسخه در سراسر ترکیه به فروش می‌رود. پینار سلک همچنان سردبیر مجله است.

در سال 2006 دادگاه پینار سرانجام برگزار شد و به مدد تلاش گروهی از وکلا وی تبرئه گردید. اما دیوان عالی کشور خواستار تجدیدنظر در حکم شد. او همچنان به فعالیت‌هایش علیه جنگ، تبعیض جنسیتی و قومی ادامه داد.

در سال 2008 پینار دوباره تبرئه شد اما باز هم دیوان عالی کشور این حکم را شکست. وکلای پینار به او پیشنهاد کردند که ترکیه را ترک کند. به این ترتیب او با بورسی که پِن کلوبِ (Pen Club) آلمان به او داد در برلین مستقر شد، اما روند قضایی او همچنان ادامه داشت. در فوریه 2009 برای سومین بار تبرئه شد. این‌بار دادستان عالی کشور در برابر این حکم ایستاد و تقاضای تجدیدنظر کرد.

از سال 2011 پینار سلک در تبعید و در فرانسه زندگی می‌کند. او همچنان فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود را ادامه‌ می‌دهد و تا به‌حال چهار کتاب به فرانسوی چاپ کرده است: «دور از خانه‌ام... تا کجا؟» (2012)، اولین رمانش «خانه‌ی بُسفور» (2013)،پژوهشی به نام «خدمت سربازی در ترکیه و ایجاد طبقه‌ی جنسیتی مسلط. مرد شدن با سینه‌خیز» (2014) و آخرین کتابش «زیرا آن‌ها ارمنی هستند» (2015).

او اکنون در دانشگاه نیس در رشته‌ی علوم سیاسی تدریس می‌کند و هم‌زمان کارهای پژوهشی‌اش را انجام می‌دهد.

در ژانویه‌ی 2013 شعبه‌ی دوازده دادگاه استانبول ،که اعضای آن تغییر یافته بودند، حکم تبرئه‌ای را که از سوی همین شعبه صادر شده بود لغو کرد و پینار را به حبس ابد محکوم کرد. وکلای پینار به این حکم ناعادلانه اعتراض و تقاضای تجدیدنظر کردند.

در دسامبر 2014 شعبه‌ی 9 دادگاه کیفری برای چهارمین بار حکم تبرئه‌ی پینار را صادر کرد. اما دادستان دیوان عالی تقاضای لغو این حکم را به شعبهی 16 دادگاه جنایی داده است. ناگفته پیداست که هیچ مدرک و سندی در این‌باره از سوی دادستان ارائه نشده است. به این ترتیب همان دسیسه‌های قدیمی قدرت که در تمام این سال‌ها بارها مانع از اجرای عدالت در ترکیه شده است همچنان برقراراست. بعد از تقاضای استیناف دادستان برای شکستن حکم برائت، اکنون این دادگاه جنایی است که باید نظر خود را اعلام کند. این حکم باید ظرف چند ماه اعلام می‌شد اما پینار همچنان منتظر اعلام حکمِ این دادگاه است.

با توجه به فضای سیاسی متشنج حاکم بر ترکیه زندگی و مبارزه‌ی مخالفان، وکلا، زنان و مردان فعال سیاسی، نمایندگان مجلس، دانشگاهیان، روزنامه‌نگاران سخت‌تر شده است. زنان و مردانی که زیر فشار تهدیدِ دستگیری و زندان به سر می‌برند.

در این دوره‌ی آشوب‌زده، بایستی یادآوری کرد که مسئله‌ی پینار از موضوع فشارهای قضایی علیه یک جامعه‌شناسِ متعهد، فمینیست و ضد جنگ فراتر می‌رود. از این‌رو و با توجه به شرایط بحرانی موجود در ترکیه ما نیازمند شبکه‌‌ی همبستگی فراگیر و فراملیتی با پینار سلک هستیم تا بتوان از صدور حکم ناعادلانه از سوی قضات جلوگیری کرد. همراه با هم می‌توانیم خواست‌مان را برای بسته شدنِ این پرونده برای همیشه، قوی‌تر به گوش حاکمان و دستگاه قضایی ترکیه و دنیا برسانیم. همان‌طور که پینار در مبارزه‌اش همواره معتقد به مبارزه و مقاومت محلی و فراملیتی بر ضد هر شکلی از سلطه است تا علی‌رغم خشونت به‌کار گرفته شده از سوی سیاست‌مداران و دولت‌مردان، روزی شاهد دنیایی باشیم که صلح و عدالت برای همگان دست‌یافتنی باشد.

شبکه‌ی همبستگیِ ایرانیان با پینار سلک
منبع:تلگرام بیدارزنی