• اشتباه است تصور کنید که تشکیل ائتلافی از کشورهای ناهمگون علیه ایران آسان خواهد بود. عمدهترین سد چنین ائتلافی حل نشدن مساله فلسطین است. برای کشورهای محافظهکار و بسیار سنتی عرب از یک سو و افکار عمومی جهان عرب آسان نخواهد بود که بدون پیشرفتی در حل منازعات فلسطینی ها با اسرائیل با آن کشور به طور آشکارا وارد اتحاد سیاسی ـ نظامی بشوند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣ اسفند ۱٣۹۵ -  ۲۱ فوريه ۲۰۱۷

در دوران زمامداری باراک اوباما و خصوصا پس از توافق هستهای معروف به برجام قدرت منطقهای ایران اوج گرفت. از یمن تا سوریه و از عراق تا لبنان و فلسطین ایران میدان داری می کند. در قبال دست یافتن به توافق اتمی دولت اوباما چشم بر تحرکات نظامی ایران بست و قاسم سلیمانی این فرصت را یافت که 'عمق استراتژیک' نفوذ جمهوری اسلامی را گسترش دهد.

شواهد نشان می دهد که با روی کار آمدن دونالد ترامپ در آمریکا عرصه بر ایران تنگ شود و سپاه قدس سپاه پاسداران دیگر نتوان بی محابا در کشورهای هم جوار که دچار بی ثباتی و یا هرج و مرج سیاسی گشتهاند جولان دهد.

آژانس فرانس پرس در این باره می گوید که واشنگتن تمایل دارد جبههای تازه علیه ایران در منطقه بگشاید: ائتلافی متشکل از اسرائیل، کشورهای قدرتمند عرب سنی و ترکیه در مقابل زیادهخواهی های ایران شیعه.

در جریان دیدار هفته گذشته بنیامین نتانیاهو از واشنگتن، علاوه بر مسالهی حل نزاع اسرائیل ـ فلسطین، دو طرف بر سر وجود خطر ایران توافق نظر داشتند. با قدرت گیری ایران و تمایل تهران به دخالت در کشورهای همسایه، اکنون نه تنها دیگر کشورهای عرب زبان همسایه ایران، اسرائیل را دشمن درجه خود به حساب نمی آورند بلکه به نوعی در صدد ایجاد نزدیکی و ایجاد ائتلاف با اورشلیم هستند.

برپایهی گزارش آژانس فرانس پرس، سفیر آینده آمریکا در اسرائیل، دیوید فریدمن، کشورهای عرب سنی و اسرائیل را ترغیب خواهد کرد که به ائتلاف علیه ایران بپیوندند.

خطر گسترش نفوذ ایران شیعی و حمایت تهران از تمامی گروههای شیعی جهت تضعیف دولت های مرکزی در منطقه، کشورهای عرب حوزه خلیج، ترکیه، مصر، اردن و یمن را واداشته است تا با برای جلوگیری از تبدیل شدن ایران به یک قدرت منطقهای بی رقیب به دوستی با دشمن دیرین خویش، اسرائیل، بیندیشند.

روابط اکثر کشورهای نامبرده با دولت باراک اوباما به سردی گرائیده بود. این هم گرایی اکنون اما با وضع تحریم های جدید واشنگتن علیه تهران در حال شکل گیری است.

در کنفرانس امنیتی مونیخ حملاتی هماهنگ ازسوی عربستان و ترکیه متوجه ایران شد که ادامهی آن به حملات لفظی سخنگویان وزارت خارجه ترکیه و ایران منجر گشت. در کنفرانس مونیخ، وزیر امور خارجه عربستان، تهران را "به عنوان بزرگترین کشور حامی تروریسم در جهان" نام برده بود که "خواستار صدور انقلاب اسلامی" است.

در اقدامی هماهنگ، وزیر امور خارجه ترکیه در همان کنفرانس، ایران را به "فرقهگرایی" متهم کرده و گفته بود: "ایران سعی دارد عراق و سوریه را به دو کشور شیعه تبدیل کند که این بسیار خطرناک است."

مواضع تند و گاها تهدید آمیز ترامپ علیه ایران روحیهای تازه به هم پیمانان منطقهای واشنگتن بخشیده است. از این رهگذر آنها امیدوارند با همکاری یکدیگر و با محوریت آمریکا قدرت منطقهای جمهوری اسلامی ایران را مهار کنند.


مشکلات پیش روی ائتلاف ضد تهران

ولی اشتباه است تصور کنید که تشکیل ائتلافی از کشورهای ناهمگون علیه ایران آسان خواهد بود. عمدهترین سد چنین ائتلافی حل نشدن مساله فلسطین است. برای کشورهای محافظهکار و بسیار سنتی عرب از یک سو و افکار عمومی جهان عرب آسان نخواهد بود که بدون پیشرفتی در حل منازعات فلسطینی ها با اسرائیل با آن کشور به طور آشکارا وارد اتحاد سیاسی ـ نظامی بشوند. هنوز بسیاری از کشورهای عرب منطقه مثل قطر، عربستان و امارات متحده عربی دارای روابط دیپلماتیک با اسرائیل نیستند.

علاوه بر این، دولت راست گرای نتانیاهو با ادامه ساختن شهرک سازی در مناطق مورد منازعه با فلسطینی ها هر بار بر دامنهی تنش ها می افزاید و این امر پیش شرط های نزدیکی و ایجاد ائتلاف را بغرنج تر خواهد کرد.

از سوی دیگر چنان چه جمهوری اسلامی ایران تشکیل یک ائتلاف منطقهای علیه خود را جدی ببیند بعید نیست که از طریق حزب الله اسرائیل را وارد یک جنگ کرده و با شوراندن احساسات ضد اسرائیلی خطر را موقتا از خود دور نماید.

هنوز شاید زود باشد در مورد سیاست منطقهای دولت جدید آمریکا قضاوت کرد. یک امر ولی بدیهی به نظر می رسد و آن اینکه دوران مماشات با رژیم تهران به سر آمده است.